مثلث برمودا چیست

جاذبه های گردشگری 21 خرداد ، 1403 6 دقیقه

مثلث برمودا چیست؟ آیا تا به حال نام آن را شنیده اید؟ چه چیزی از این مکان اسرار آمیز پرآوازه شنیده‌ اید؟ و چه چیزی این منطقه را بر سر زبان‌ها انداخته است و چه چیزی آن را تبدیل به یک ناحیه شیطانی کرده است؟ کدام نظریه و استدلال در مورد این منطقه عجیب صحیح است و چه نظریه‌ای حوادث رخ داده شده در این ناحیه را توجیه می‌کند؟ در این مورد نظریه‌ها و داستان‌های مختلفی وجود دارد که شاید تا به امروز بر سر آن بحث بوده است و اگر شما اطلاعات چندانی در این مورد ندارید، می‌توانید با خواندن ادامه این مطلب از سرگذشت یکی از مشهورترین و یا شاید بدنامترین مکان‌ های جغرافیایی کره زمین با خبر شده و اطلاعات بیشتری در مورد آن داشته باشید.

مثلث برمودا نام قسمت غربی از اقیانوس اطلس شمالی است که در جنوب شرقی کشور آمریکا قرار دارد که توصیف مرزهای آن از نظر جهانی مورد توافق قرار نگرفته است و این منطقه به شکل یک مثلث است که توسط ساحل اقیانوس اطلس در بین پورتو ریکو و ایالت فلوریدای آمریکا قرار گرفته است و حدود 500000 مایل مربع از اقیانوس را در ناحیه جنوب شرقی فلوریدا پوشش می دهد و جزو قلمرو پادشاهی کشور انگلستان نیز محسوب می‌شود و همچنین جالب است که بدانید هنگامی که کریستف کلمب از این منطقه در اولین سفر خود به جهان جدید که یکی از نام های مورد استفاده برای اکثریت نیمکره غربی زمین است، مخصوصا امریکایی‌ ها ( از جمله جزایر نزدیک جزایر کارائیب و برمودا ) و اقیانوسیه، عبور کرد، گزارش داد که یک شعله آتش بزرگ (احتمالا یک شهاب سنگ) در یک شب به دریا افتاد و یک نور عجیب و غریب در فاصله چند هفته بعد ظاهر شد، او همچنین در مورد سرگردانی قطب‌نماها نوشت، سرگردانی قطب‌نماها شاید به این دلیل است که در آن زمان یک نقطه‌ای از مثلث برمودا یکی از مکان‌های کوچکی در زمین بود که شمال واقعی و شمال مغناطیسی در آن قرار می‌گرفت.

اصطلاح " مثلث برمودا " برای اولین بار در مقاله‌ای نوشته شده توسط وینسنت " H.Gaddis " برای مجله آرگوسی "Argosy" در سال 1964 مورد استفاده قرار گرفت و در این مقاله، Gaddis ادعا کرد که در این دریای عجیب و غریب تعداد زیادی از کشتی‌ها و هواپیماها بدون توضیح از بین می‌روند و گادیس اولین کسی نبود که به این نتیجه رسید، همانطور که در سال 1952، جورج ایکس ساندز، در یک گزارش در مجله فیت Fate اشاره کرد که به نظر می رسد که تعداد زیادی از حوادث عجیب و غیب در این منطقه رخ می‌دهد.

تاریخ وقوع اتفاقات ناشناخته در این منطقه به اواسط قرن نوزدهم می‌رسد، بعضی از کشتی‌ها به طور کامل و بدون دلیل خاصی سرگردان می‌شدند، و سیگنال‌های پر تنش و اعلام خطر دیگر از سوی آنها مخابره نمی‌شد و دیگر کسی از آنها نمی‌شنید و یا آنها را نمی‌دید، همچنین هواپیماها هم سیگنال‌های خطر را ارسال نمی‌کرده و سپس ناپدید می‌شدند و حتی ماموریت نجات برای آنها در این منطقه بدون نتیجه می‌ماند و بعضی از نظریه‌های پیشرفته در مورد این پدیده اسرارآمیز هم خیالی به نظر می‌ آمدند، همچنین نظریه‌های علمی فرا طبیعی برای این ناپدید شدن‌ها بسیار زیاد بوده است و البته عوامل ژئوفیزیکی و محیطی نیز در این واقعه بی تقصیر نبودند.

حوادث رخ داده مثلث برمودا
یکی از اولین داستان‌های مربوط به ناپدید شدن کشتی‌ها در این منطقه به معروف‌ترین کشتی که از آن می‌گذشت، مربوط است و آن این است که این کشتی که سیکلوپ  “Cyclops USS " نام داشت در سال 1918 هنگامی که از این ناحیه می‌گذشت بدون هیچ ردیابی ناپدید شد که نه انفجار و یا سیگنالی از آن مشاهده نشد، در این کشتی حدود 306 مسافر و خدمه وجود داشتند که این حادثه بزرگترین خسارت در تاریخ ناوگان ایالات متحده است که مربوط به جنگ نیست و در حالی که غرق شدن سیکلوپ به صورت یک رمز باقی مانده بود، این حادثه ممکن بود هرجایی بین منطقه باربادوس و بالتیمور اتفاق بیفتد، و نه لزوما در مثلث برمودا، طرفداران نظریه مثلث برمودا اشاره به فقدان یک تماس به عنوان یک شاهد برای کشتی را می‌کنند، اما حقیقت این است که ارتباطات بی‌سیم در سال 1918 غیر قابل اعتماد بود و برای یک کشتی در حال غرق شدن و فرو ریختن تقریبا غیر عادی نبود که بتواند قبل از فرو رفتن کامل در آب شانس ارسال رادار را داشته باشد و گفته می‌شود که رییس جمهور وقت آن زمان آمریکا در مورد این حادثه چنین می‌گوید: تنها خدا و دریا می‌دانند که چه اتفاقی برای آن کشتی بزرگ افتاده است.

مورد دیگری که توسط مثلث برمودا گرفتار شد، کشتی تانکری حمل سولفور به نام ملکه سولفور " Sulfur Queen " بود که سولفور گداخته را حمل میکرد و در سال 1963 در ساحل جنوبی فلوریدا از بین رفت، و هیچ گزارشی از انفجار این کشتی وجود نداشته و تمامی 39 خدمه آن ناپدید شدند و در حالی که ناپدید شدن کشتی در چندین کتاب در مورد مثلث ذکر شده است، نویسندگان همواره این نکته را ذکر نمی‌کنند که گارد ساحلی گزارش کرده بود که این کشتی در وضع بسیار بدی قرار داشت و نمی‌بایست هرگز به دریا فرستاده می‌شد، همچنین گزارش شد که آتش به صورت خیلی یکنواخت بر روی این کشتی شعله‌ور شد چرا که این کشتی را ضعیف می‌نامیدند و این به این معنی بود که هنگامی که این کشتی در معرض ضربه‌خوردگی قرار گرفت به راحتی به دو نیم تبدیل شده و واژگون شده بود چرا که ماموریت آن تغییر کرده و ساختار آن از یک کشتی حمل نفت برای انتقال سولفور مایع تبدیل شده بود و این تغییر کشتی را تبدیل به یک مرکز گرانش شدید کرده بود که احتمال واژگون شدن آن را افزایش داد و سرزنش مثلث برمودا برای این فاجعه عادلانه نبود.

در سال 1948 یک فروند هواپیمای مسافربری در حین پرواز از سان خوان پورتوریکو به میامی سقوط کرد، علی‌رغم گزارش خلبان بر وجود شرایط جوی و دید خوب از بالا در 50 مایلی میامی با  29 مسافر سقوط کرد و به زیر آب رفت و اگر چه علت احتمالی این خسارت توسط تحقیقات رسمی تعیین نشده است، گفته شده است که باتری‌های این هواپیما به طور کامل شارز نشده بودند و این ممکن است در این حادثه دخیل باشد، همچنین یک پیام از میامی به هواپیما که جهت باد تغییر کرده است ممکن است توسط خلبان دریافت نشده باشد، و این باعث شد که او تا پنجاه کیلومتر دورتر پرواز کند.

داستان پرواز 19 در 5 دسامبر 1945 آغاز شد، پنج بمب افکن از ایستگاه هوایی نیروی دریایی در فورت لادردیل فلوریدا در ساعت 2:10 بعدازظهر پرواز کردند که این ماموریت عملی معمول بود که 13 نفر در آن شرکت داشتند که برای عملیات بمب افکنی بر فراز اقیانوس پرواز کرده بودند و هنگام برگشت از ماموریت زمانی که هدف را به پایان رسانده بودند، که از آنها خواسته شد تا پرواز خود را به بیش از 67 مایلی شرق هدایت کنند و سپس به 73 مایلی شمال برسد و در نهایت به نقطه پرواز بازگردند که این جهت پرواز آنها را بر فراز مثلث برمودا کشاند و بعد از یک ساعت پرواز خلبان متوجه از کار افتادن رادار شد و این هواپیما نیز برای همیشه ناپدید شد.

هواپیماها امروزه راه‌هایی دارند که بتوانند موقعیت فعلی خود را از جمله گوش دادن به مجموعه ای از GPS در مدار زمین را بررسی کنند و این برای یک خلبان تقریبا غیرممکن است که با وجود چنین تجهیزات پیشرفته‌ای و استفاده صحیح از آنها راه خود را گم کند به هر جهت، در سال 1945، هواپیما در حال پرواز بر روی آب، از نقطه شروع خود، مدت پرواز و همچنین سرعت و مسیر پرواز اطلاع داشتند و اگر یک خلبان هر یک از این موارد را اشتباه متوجه می‌شد او از بین می‌رفت و هیچ نشانه‌ای برای درست کردن این شرایط وجود نداشت و به دنبال آن دو هواپیمای دیگر به نام استار تایگر " Star tiger " و استار آریل " Star ariel " دو هواپیمای متعلق به خانواده سلطنتی آرتور تودز پنجم بودند که بر فراز آمریکای جنوبی در پرواز و قصد فرود در آن را داشتند، این دو هواپیما نیز به محض ورود به منطقه برمودا ناپدید شدند و همچنین یک جفت هواپیمای دیگری به نام استراتوتانکرز که نوعی هواپیمای سوخت رسان بود، در تاریخ 28 اوت 1963 بر فراز اقیانوس اطلس در پرواز بودند که به شدت به هم برخورد کرده و در این اقیانوس سقوط کردند که تا به امروز این سقوط هم بر گردن مثلث برمودا انداخته شده است.

یک قایق بادبانی هم به نام کونمارا پنجم در اقیانوس اطلس در جنوب برمودا و در تاریخ ۲۶ سپتامبر ۱۹۵۵ پیدا شد و داستان آن بر این قرار بود که این قایق سه روز در محاصره باد و باران و طوفان قرار گرفت و تمامی خدمه آن از بین رفتند اما خود قایق پیدا شد.

یکی از فرضیه‌هایی که در مورد ناپدید شدن هواپیماها وجود دارد این است که خلبانان خط فرضی را در نظر نمی‌گیرند، (خط فرضی بر روی کره زمین که شمال جغرافیایی و شمال مغناطیسی بر روی آن به عنوان یک نقطه ی واحد فرض شده اند)، جایی که در آن لازم نیست تغییرات مغناطیسی را در نظر بگیرند مادامی که به منطقه برمودار نزدیک می‌شوند خطاهای ناوبری و فاجعه قابل توجهی را ایجاد می کنند، یکی دیگر از نظریه‌های مردمی این بود که کشتی‌های از دست رفته توسط به اصطلاح " امواج سرکش "، که امواج عظیمی هستند و می توانند تا ارتفاع 100 فوت، معادل (30.5 متر) برسند گرفتار می‌شدند و این از نظر تئوری به اندازه کافی برای از بین بردن تمام شواهد و مدارک کشتی‌ها یا هواپیما‌ها کافی بود چرا که برمودا در ناحیه‌ای از اقیانوس اطلس قرار دارد که طوفان از چندین جهت می تواند همگرا باشد و خود این امکان رخ دادن امواج سرکش را بیشتر می‌کند.

طبق گزارش اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا، "هیچ شواهدی وجود ندارد که ناپدید شدن‌های اسرار‌آمیز بدون فرستادن هیچ فرکانس بیشتری در مثلث برمودا نسبت به مناطق پر سفر در اقیانوس اطلس رخ می‌دهد و قایق‌رانان و خلبانان همچنان در معرض خطر گرفتار شدن بدون هیچ دلیلی هستند.، گروهی دیگر اما وجود گاز متان را عامل این گرفتاری‌ها می‌دانند و معتقند که در اثر افزایش این گاز تراکم آب می‌تواند افزایش پیدا کرده و تعادل کشتی‌ها و حتی هواپیماها را نیز به هم می‌ریزد که این غلظت گاز متان در اقیانوس می‌تواند به دلیل تجزیه ارگانیسم‌های دریایی نیز باشد و ممکن است وجود حباب در آب به چگالی بیشتر آب کمک کرده و اجسام روی آن را به زیر بکشد، یکی دیگر از فرضیه‌های مورد بحث نیز طوفان‌های سهمگین گرمسیری است که باعث به بار آمدن خسارت‌های جبران ناپذیری در این منطقه شده است.

گروهی دیگر اما این پدیده را برگرفته از ماورءالطبیعه می‌دانند و گفته شده است که، شهر افسانه‌ای آتلانتیس "Atlantis" که در این منطقه بوده است، با طوفان و سیل‌های شدید به زیر آب رفت از خود انرژی خاصی به سطح دریا می‌فرستد و این باعث غرق شدن کشتی‌ها می‌شود و عده‌ای دیگر وجود موجودات فضایی را عامل این خسارات می‌دانند، با این حال، احتمالا، هیچ نظریه ای وجود ندارد که رمز و راز این پدیده عجیب را حل کند و علاوه بر این، اگر چه طوفان، صخره‌ها و جریان خلیجی می‌توانند چالش های ناوبری زیادی را ایجاد کنند، لویدز لندن که یک شرکت بیمه دریایی است، مثلث برمودا را به عنوان یک مکان خطرناک تشخیص نمی‌دهد و نظر گارد ساحلی ایالات متحده نیز چنین است و این پدیده می‌تواند همچنان به دلیل وجود صخره‌هایی باشد که در زیر اقیانوس پنهان شده‌اند و امروزه با تمامی این تعاریف کشتی‌های کروز بسیار بزرگ از این منطقه گذر کرده و هواپیماها نیز کمابیش بر فراز این منطقه پرواز می‌کنند و البته هنوز هم نیاید شرایط آب و هوایی آن منطقه را دست کم گرفت، اما با پیشرفت علم و لوازم تشخیص خطر از جمله رادارهای پیشرفته، امکان رخ دادن چنین حوادثی به مقدار بسیار زیادی کاهش یافته است، همانطور که در لیستی منتشر شده از صندوق جهانی طبیعت شامل پر مخاطره‌ترین مسیرها برای رفت و آمد و حمل و نقل با کشتی‌ها، اسم این منطقه در آن دیده نمی‌شود.